آیا حقیقت دارد که پیش از بدنیا آمدن ما دنیا را اداره می کرد؟
آیا درست است که خداوند پس از آنکه ما دنیا را ترک کردیم آنرا همچنان اداره می کند؟
پس چطور است به خدا اجازه بدهید وقتی شما در این دنیا هستید او آنرا اداره کند.
اندوه ناشی از آنچه بر سر ما می آید نیست بلکه از آنچه در درون ما روی میدهد بوجود می آید
عشق تلسکوپ است و نفرت میکروسکوپ
وقت ما برای تامین تسهیلاتی در زندگی هدر می شود که شاید هیچگاه بدانها نیازی نداشته باشیم، زندگی ما تهی از شور زندگی است!
در این دنیای گذرا،دنیایی که چیزها می آیند و می روند ، و هیچ چیز باقی نمی ماند...
آیا چیزی ارزش نگران شدن دارد؟
آیا کسی به شما بدی کرده است؟
او را ببخشید،حتی پیش از آنکه از شما طلب بخشایش کند.
آنگاه ذهن شما در آرامش خواهد بود و جهان اطراف به شما لبخند خواهد زد.