به خاطر داشته باش که هر زمان که نگران می‌شوی،
بر یک ترمز ذهنی می‌کوبی ؛ و در تلاش بر علیه آن مقاومت، بر قلب و ذهن خود سختی وارد می‌کنی .
تو میلی بر آن نمی داشتی که در اتومبیل خود با نگهداشتن ترمز رانندگی کنی ، زیرا که می دانستی او می‌تواند زیان سختی را بر مکانیسم آن وارد سازد .
نگرانی ، ترمزگرفتگی تلاش‌های تو است او تو را به توقفی آنی می آورد .
هیچ چیز غیرممکن نیست، مگر آنکه فکر کنی او هست .
نگرانی، می‌تواند تو را مجاب سازد که آنچه را که می‌خواهی انجام دهی غیرممکن است .
نگرانی وقت و انرژی را تلف می‌کند .
به جای آنکه سعی برای عملی ساختن تلاش‌هایی مثبت را انجام دهی از ذهن خود استفاده کن. ….
سختی‌های خود را به خداوند بسپار .
